Boşanma Kararları - Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3086 Esas 2021/4426 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3086
Karar No: 2021/4426

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3086 Esas 2021/4426 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi, karşılıklı boşanma davasıyla ilgili olarak verilen kararı değerlendirmiştir. Mahkeme, erkek tarafından velayet, iştirak nafakası, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar, tedbir ve yoksulluk nafakası, yargılama giderleri ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilen kararı incelemiştir. Kararın dayandığı delillerle sebepler ve delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmediği için davalı-karşı davacı erkeğin bazı temyiz itirazları yersiz bulunmuştur. Ancak, fiziksel şiddet vakıasına ilişkin tanık beyanlarının soyut olduğu ve ispatlanamadığı belirtilerek, bu konuda davalı-karşı davacı erkeğin aksine davacı-karşı davalı kadının da kusurlu olduğu kabul edilmemiştir. Bu nedenle, kararın bozulmasına ve tazminat belirleme konusunda hatalı kusur belirlemesi yapılmasına karar verilmiştir.
Kararda, Türk Medeni Kanunu'nun (TMK) m. 174/1-2 maddesi de detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Bu maddelere göre, tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise, kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerekmektedir.

2. Hukuk Dairesi 2021/3086 E. , 2021/4426 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından velayet, iştirak nafakası, kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar, tedbir ve yoksulluk nafakası, yargılama giderleri ile vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bentler dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece gerekçeli kararda davalı erkeğe izafe edilen kusurlu davranışlardan; fiziksel şiddet vakıasına ilişkin tanık beyanları soyut olduğu gibi, bu vakıa dosyadaki diğer delillerle de ispatlanamamıştır. İspatlanmayan vakıalar da taraflara kusur olarak yüklenilemez. Mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre de tarafların eşit kusurlu olduklarının kabulü gerekir. Bu husus gözetilmeden davalı-karşı davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
3-Yukarıda 2. bentte açıklandığı üzere, tarafların boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşit derecede kusurlu oldukları anlaşılmaktadır. Boşanma sonucu maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmesi için, tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise, kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerekir (TMK m. 174/1-2). Durum böyleyken, mahkemece davalı-karşı davacı erkeğin, davacı-karşı davalı kadına nazaran daha fazla kusurlu olduğunun kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine göre davacı-karşı davalı kadın lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi isabetsiz olmuş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.06.2021 (Prş.)