Muğla Ceza Kararları - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16481 Esas 2021/5224 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/16481
Karar No: 2021/5224
Karar Tarihi: 05.04.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/16481 Esas 2021/5224 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanıklar hakkında verilen ceza mahkeme kararı temyiz edildi. Kararın temyiz aşamasında aşağıdaki hatalar tespit edildi:
1. Sanıkların cezası, ilgili yasanların doğru bir şekilde uygulanmadan belirlenmiştir.
2. Sanıklar lehine olan yeni yasa düzenlemeleri göz ardı edilmiş, ilgili yasal koşulların oluşup oluşmadığı saptanmamıştır.
3. Takdiri indirim uygulama maddesi yanlış yazılmıştır.
4. Bazı maddeleri iptal edilen kanunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir.
Bu nedenlerle, sanıkların temyiz itirazları yerinde görülmüştür ve hüküm bozulmuştur.
İlgili kanun maddeleri:
- 6545 sayılı Yasaya değişiklik getiren 5607 sayılı Yasa'nın 3/18-son cümle ve 3/5. maddesi
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. maddesi
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/22. maddesi
- CMK'nun 232/6. maddesi
- 5237 sayılı TCK’nun 62. maddesi ve 53. maddesi (bazı bölümleri iptal edilmiştir)
- Geçici 12. maddenin 2. fıkrası

7. Ceza Dairesi 2018/16481 E. , 2021/5224 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanıklar hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3-Sanıklar hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05/04/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.