MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin katılma talebi reddedilmiş ise de 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca adı geçen Bakanlığın ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkının bulunduğu ve Bakanlık vekili tarafından kovuşturma evresinde katılma iradesi ortaya konularak hükümlerin temyiz edildiği anlaşılmakla, söz konusu madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının katılan, vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi sağlık kurulunca düzenlenen 28.04.2014 tarihli raporda ""Atipik psikoz"" tanısı konulan ve duruşmada dinlenmesinde yarar olduğu belirtilen sanığın cezai ehliyetinin tam olduğu yönünde görüş bildirilmiş ise de anılan raporun içeriği itibarıyla yetersiz olması, sosyal araştırma raporunda sanığın psikolojik durumu ile davranışlarında anormallikler olduğu yönünde tespitte bulunulması ve sanığın uzun süredir tedavi gördüğüne dair savunması ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın tüm tedavi evrakı ve raporlarıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek ihtisas dairesinde gözlem altına alınmasını müteakip 4. İhtisas Kurulundan olay tarihinde müsnet suçlarla ilgili olarak 5237 sayılı TCK"nın 32. maddesine göre cezai sorumluğunun bulunup bulunmadığı, fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olup olmadığı, mevcut haliyle hakkında 32/1 ya da 32/2. maddelerinin uygulanıp uygulanamayacağı hususlarında rapor alındıktan sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Sanığın aşamalarda mağdurenin yaşı konusundaki beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
5271 sayılı CMK"nın 225/1. maddesinde yer alan ""Hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir"" şeklindeki düzenleme nazara alınarak yapılan değerlendirmede hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemden ibaret olduğu, açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılması, davaya konu edilmeyen bir eylemden dolayı yargılama yapılması ve açılmayan davadan hüküm kurulmasının kanuna aykırı olduğu gözetildiğinde, Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen 25.03.2014 günlü iddianame ile sanığın bir kez cinsel istismar eyleminde bulunduğundan bahisle kamu davası açılıp, müsnet suçun zincirleme şekilde işlendiğine dair iddianamede herhangi bir anlatımda bulunmadığı halde hakkında belirlenen temel cezada TCK"nın 43. maddesi ile artırım yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 03.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.