MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davası üzerine yapılan yargılama sonunda davanın reddine ilişkin verilen hüküm davacı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin borçlu ..."den alacaklı olduğunu, borçlu hakkında yapılan takibin semeresiz kaldığını, borçlunun mal kaçırma amacı ile dava konusu taşınmazını 11.05.2004 tarihinde önce eşinin kardeşi ..."a, onun da 25.05.2004 tarihinde ..."a sattığını bunlarla ilgil davanın mahkemenin 2012/270 esas sayılı dosyasından devam ederken son gelen kayıtlara göre taşınmazın davalı ..."a onun da..."a devredildiğini belirterek, bu şahıslar hakkında ek dava açarak, diğer dava ile birleştirmesini ve tasarrufun iptalini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın hak düşürücü sürede açılmadığından reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, AATUHK"nun 26. maddesine göre, bu kanun kapsamında tasarrufun iptali davası açılabilmesi için, iptali istenebilecek tasarruf üzerinden 5 yıl geçmekle bir daha dava açılamayacağı belirtildiği, Yargıtay"ın yerleşik içtihatları gereği bu sürenin hak düşürücü süre olduğu ve resen gözetileceği, somut olayda, davalı ... tarafından taşınmaz 25/01/2007 tarihinde satıldığı, davalı ..."a ise taşınmazın 06/03/2008 tarihinde satıldığı anlaşılmış olup, bu davanın 25/03/2013 tarihinde açıldığı, bu
durumda her iki davalı bakımından da satış tarihinin üzerinden 5 yıl geçmesinden sonra bu davanın açıldığının anlaşıldığından bahisle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına 18/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.