MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen karara karşı davacılar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun reddine, dair verilen hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
Davacı tarafça,fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak 43.051,99 TL vefat teminatının davalıdan tahsili talep edilmiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiştir. Yerel mahkemenin kararına karşı davacılar vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir. Dosya içeriğinde bulunan Konut Kredisi Hayat Sigortası Sertifikasında vefat teminatının 43.051,99 TL olduğu anlaşılmıştır.
Temyize konu edilen davanın reddine dair karar davacılar bakımından kesin niteliktedir.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, verilen kararın davacılar yönünden kesin olması nedeni ile davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin, kararın davacılar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 17/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.