MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; 04.04.2014 günü davalı ... poliçesi ile sigortalı ... plaka sayılı araç sürücüsünün müteveffa ..."a çarparak ölümüne sebebiyet verdiğini, müvekillerinin vefaat eden oğulllarının desteğinden yoksun kaldıklarını, davalı ... tarafından az miktarda ödeme yapıldığını belirterek,her iki müvekkil yönünden de fazlaya ilişkin her türlü dava ve talep hakları saklı kalmak kaydıyla; 5.000.00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi île birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, topla
nan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davacı ..."ın açmış olduğu davanın kısmen kabulü ile 4.560,62 tl tazminatın 23.10.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davacı ..."ın açmış olduğu davanın kabulü ile 6.268,01 TL tazminatın 5.000,00 TL"sine 23.10.2014 tarihinden itibaren, geri kalan 1.268,01 TL"sine ise ıslah tarihi olan 17.11.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
1-Hükme esas alınan tazminat raporunda destek payları hesaplanırken davacılara ayrılan destekten yoksun kalma pay oranları hatalı tespit edilmiştir. Müteveffa bekar vefat etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan aktüer raporunda anne ve davacı babaya ayrılan pay oranları dairemiz uygulamalarına göre eksik olmuştur.
Dairemiz uygulamalarına göre, desteğin evleninceye kadar gelirinin yarısını kendi ihtiyaçları yarısını da anne ve babası için ayıracağı varsayılarak bu dönemde desteğe iki anne ve babaya birer pay vermek suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında evlenmeden önceki dönem içinde anne ve babanın her birine %25 pay verilmesi gerektiği, desteğin ileride evlenmesi ile birlikte desteğe iki, eşe iki, anne ve babaya birer pay verilerek, yine desteğin tüm gelirinin oranlanarak anne ve babaya %16 şar pay ayrılması, desteğin bir çocuğunun olması durumunda iki pay desteğe, iki pay eşe bir pay çocuğa ve birer pay anne ve babaya ayrılmak suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında anne ve baba için %14"er pay verilmesi daha sonra ikinci çocuğun doğacağı varsayılarak bu kez desteğe iki, eşe iki, çocukların her birine birer ve anne ve babaya birer pay verilerek desteğin tüm gelirine oranlanarak anne ve babaya 12,5 er pay verilmesinin uygun olacağı belirlenmiş olup, destek tazminatlarının varsayımsal hesabının yapılması gerekirken desteğin anneye ve davacı babaya hatalı oranlarda destek olacağı varsayımına göre hesaplama yapılması doğru olmayıp bu yönde bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru görülmemiştir.
2-Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT"nin 13/1. maddesinde "Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir" düzenlemesine; 13/2. maddesinde ise; "Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez." düzenlemesine yer verilmiştir.
Somut olayda; davacı ... aleyhine reddolunan maddi tazminat 439,00 TL olup, anılan Tarife hükmü gereği, davalı ... lehine davacı ... aleyhine olmak üzere, reddedilen maddi tazminat yönünden 439,00 TL. vekalet ücretine hükmolunması gerekirken, davalı ... lehine davacı ... aleyhine fazla vekalet ücretine hükmolunması doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 24/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.