MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulüne, davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine dair verilen hükmün süresi içinde, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalı nezdinde zorunlu mali sorumluluk poliçesiyle sigortalı aracın sürücüsü olan müvekkili ..."nin babası, diğer müvekkilinin eşi İbrahim"in asli ve tam kusurlu olarak 20/06/2010 tarihinde yaptığı kazada vefat ettiğini, davacıların murislerinin desteğinden yoksun kaldıklarını ileri sürüp, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 1.000,00"er TL olmak üzere toplam 2.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine dair verilen ilk hükmün istinafı üzerine Bölge Adliye Mahkemesince kararın kaldırılarak davanın esasına ilişkin karar verilmesi için geri gönderilmesi sonucu yapılan yargılama sonunda; davanın kabulü ile; davacı ... için 154.115,18 TL, davacı ... için 20.884,82 TL olmak üzere toplam 175.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş, davacılar vekili ve davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince; davalı vekilinin istinaf itirazlarının reddine, davacılar vekilinin vekalet ücreti ve yargılama giderlerine yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile İzmir 2. Asliye Ticaret Mahkemesinin 08.05.2018 tarih 2017/1013 E, 2018/613 K sayılı kararının Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca kaldırılmasına, davanın kabulü ile davacı ... için 154.115,18 TL, davacı ... için 20.884,82 TL olmak üzere toplam 175.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir. Davacı ... yönünden kabul edilen 20.884,82 TL tazminat, miktarı itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin davacı ... yönünden verdiği temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi, HMK"nın 371. maddesinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının davacı ... açısından onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin ... yönünden hükmün kesin olması nedeni ile REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 8.201,70 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.