MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

Davacılar ... (kendi adına asaleten; ..."e velayeten) ile davalı ... arasındaki, ölümlü trafik kazası nedeniyle maddi tazminat istemli davadan dolayı, Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 21.02.2017 gün ve 2016/114- 2017/103 sayılı karara karşı, davalı vekili ve davacılar vekili tarafından Bölge Adliye Mahkemesi"ne yapılan istinaf başvurusu üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi"nce verilen 16.05.2018 gün ve 2017/1073- 2018/789 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, dosyadaki kağıtlar okundu gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalının trafik sigortacısı olduğu aracı sevk ve idare eden davacıların eşi/ babası ..."in yaptığı kaza sonucu öldüğünü, davacıların ölenin desteğinden yoksun kaldığını, zarar gören 3. kişi konumunda olan davacıların zararından davalının sorumlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 5.000,00 TL. destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 24.10.2016 tarihli ıslah dilekçesiyle, taleplerini 57.500,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
İlk derece mahkemesi tarafından, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kabulü ile davacı ... için 47.174,85 TL, ... için 3.989,30 TL. ve ... için 6.335,85 TL. olmak üzere toplam 57.500,00 TL. tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline dair verilen hükme karşı, davalı vekili ve davacılar vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi tarafından; zarar gören 3. kişi konumunda olan davacılara desteğin kazadaki kusurunun yansıtılamayacağı ve davalı trafik sigortacısının zarardan sorumlu olduğu gerekçesiyle, davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine; davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden hüküm tesisi suretiyle; davanın kabulü ile davacı ... için 47.174,85 TL, ... için 3.989,30 TL. ve ... için 6.335,85 TL. olmak üzere toplam 57.500,00 TL. tazminatın temerrüt tarihi olan 16.07.2008"den işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, ölümlü trafik kazası nedeniyle, ölenin yakınlarının destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 44/1. maddesi ile, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesinde yer alan 40.000,00 TL. tutarındaki temyiz sınırı, 01.01.2018 tarihinden itibaren 47.530,00 TL"ye yükseltilmiştir.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar lehine hüküm altına alınan maddi tazminat miktarları anılan sınırın altında kaldığı ve temyize konu karar anılan tarihten sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece karar verilebileceği gibi 1.6.1990 gün 3/4 sayılı YİBK uyarınca Yargıtay"ca da karar verilebileceğinden; davalı vekilinin temyiz isteminin, istinaf mahkemesi hükmünün kesin olması nedeniyle reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz dilekçesinin, hüküm altına alınan maddi tazminatlar yönünden kararın kesin olması nedeniyle, HMK"nun 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 03/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.