MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı, davanın kabulüne dair verilen yerel mahkeme kararına karşı davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22.Hukuk Dairesi’nce istinaf başvurusunun kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 08/04/2015 tarihinde... plaka sayılı çekici ve ... plaka sayılı dorse ile 0... plakalı aracın çarpışması sonucu çift taraflı ölümlü kazanın meydana geldiğini, bu kazada davacının desteği, oğlu ... vefat ettiğini, trafik kazasının oluşumunda davacının desteğinin herhangi bir kusurunun bulunmadığını ileri sürerek, şimdilik 5.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile poliçe limitleri dahilinde davalıdan tahsilini talep etmiş, davacı vekili, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 70.426,70 TL’ye artırmıştır.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dosya kapsamı, tarafların iddia ve savunmaları değerlendirilerek davacının dava ve ıslah dilekçesinin kabulüne, 70.279,99 TL"nin dava tarihi olan 11/05/2015 tarihinden itibaren, 146,71 TL"nin ıslah tarihi olan 18/02/2017 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, karara karşı davalı vekili istinaf yoluna başvurmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince, dosya kapsamından kazada hatır taşıması olduğu
ve desteğin alkollü sürücünün aracına bilerek binmesi nedeniyle müterafık kusurlu olduğu anlaşıldığından davalı vekilinin istinaf isteminin kabulüne, yargılama sırasında 16.02.2017 tarihli aktüer bilirkişi ek raporu ile belirlenen 70.426,70 TL tazminat miktarından öncelikle takdiren %20 oranında hatır taşıması indirimi yapılıp bulunan 56.341,36 TL’den de takdiren %20 oranında müterafık kusur indirimi yapılarak davalı ... şirketinin istinaf isteminin kabulüne, Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesinin 21/04/2017 tarih, 2015/280 Esas 2017/213 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına, davanın kısmen kabulü ile, 44.926,38 TL maddi tazminatın dava tarihi olan 11/05/2015 tarihinden itibaren 146,71 TL"nin ıslah tarihi olan 18/02/2017 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir. Davacı ... yönünden ıslahla talep edilen maddi tazminat miktarı 70.426.70 TL, hükmedilen maddi tazminat miktarı 44.926,38 TL olup, temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı ... vekilinin temyiz istemlerinin hükmedilen tazminat miktarının kesin olması nedeni ile REDDİNE, dosyasının Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 08/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.