MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki yapılan tazminat davası yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; 22/06/2014 tarihinde meydana gelen çift taraflı kazada davacı ... nin sevk ve idaresi altında bulunan ... plakalı araçta yolcu konumunda olan çocukları ..."in vefat ettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik her bir davacı için 100,00"er TL destek zararının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Dairemiz uygulamalarına göre; desteğin evleninceye kadar gelirinin yarısını kendi ihtiyaçları yarısını da anne ve babası için ayıracağı varsayılarak bu dönemde desteğe iki anne ve babaya birer pay vermek suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında evlenmeden önceki dönem içinde anne ve babanın her birine %25 pay verilmesi gerektiği, desteğin ileride evlenmesi ile birlikte desteğe iki eşe iki anne ve babaya birer pay verilerek, yine desteğin tüm gelirinin oranlanarak anne ve babaya %16"şar pay ayrılması, desteğin bir çocuğunun olması durumunda iki pay desteğe, iki pay eşe bir pay çocuğa ve birer pay anne ve babaya ayrılmak suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında anne ve baba için %14"er pay verilmesi daha sonra ikinci çocuğun doğacağı varsayılarak bu kez desteğe iki, eşe iki, çocukların her birine birer ve anne ve babaya birer pay verilerek desteğin tüm gelirine oranlanarak anne ve babaya 12,5"er pay verilmesinin uygun olacağı belirlenmiş olup destek tazminatlarının varsayımsal hesabının yapılması gerekmektedir.
TMK’nun 185. madde hükmü gereğince, anne-baba birlikte çocukların bakımından sorumludur, aynı yasanın 327.maddesinde ise “çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır” denilmektedir.
Her baba ve annenin çocuğunu belli bir yaşa kadar büyütmek, yetiştirmek ödevi olup çocuğun ölümü nedeni ile artık yapılması gerekmeyecek yetiştirme giderlerinin belirlenecek destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi gerekmektedir. Kaza tarihinde 6 yaşında olan desteğin ölümü sebebi ile annenin çalışıyor olması halinde hem anne hem de baba yönünden hesaplanacak tazminattan, asgari ücretin %5"i oranında, annenin çalışmayıp aile ekonomisine katkısının bulunmadığının tespiti halinde sadece baba yönünden hesaplanacak tazminattan asgari ücretin %5"i oranında yetiştirme giderinin indirilmesi gereklidir.
Somut olayda; destek 5 yaşında vefat etmiştir. Hükme esas alınan aktüer raporunda, davacı anne ve babanın destek zararı hesabında anne ve babadan %5"er yetiştirme gideri kusura göre hesaplanan tazminattan indirilmiştir. Pay dağıtımında da; desteğin bekar dönemi için %12,5"ar pay, evli ve çocuksuz olduğu dönem için %5"er, daha sonra (çocuklarının olacağı dönemler için) ise %4 ve %2"şer anne ve babaya pay ayrılacağı belirlenmiş ve bu doğrultuda hesap yapılmıştır. Hükme esas alınan hesap raporu dairemiz yerleşik uygulamalarına uygun değildir. Mahkemece yukarıda açıklanan ilkelere göre; sosyal ekonomik durum araştırmasına göre davacı ev hanımı olan annenin destek zararı hesabında yetiştirme gideri ve kusur indirimi düşülmemesi gerekirken tazminattan indirim yapılması, davacı babanın da %5 yetiştirme gideri belirlenen zarardan düşüldükten sonra kusur oranına göre sorumlu olacağı tazminatın belirlenmesi gerekirken, davacı anne baba için yukarıda açıklanan ilkelere göre payların hatalı (düşük) hesaplanarak karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 13/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.