Davacılar ... ve ... ile davalı ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 06.11.2015 gün ve 2014/492-2015/793 sayılı hükmün Dairenin 11.12.2017 gün ve 2016/70-2017/11441 sayılı kararı ile bozulmasına karar verilmiş olup, süresi içinde davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili; davalı şirkete trafik poliçesi ile sigortalı araçta yolcu olarak bulunan davacıların kızları ... 29/05/2014 tarihinde meydana gelen trafik kazasında vefat ettiğini, davacıların kazada hayatını kaybeden kızlarının desteğinden yoksun kalması nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.500,00"er TL destek yoksun kalma tazminatının ve cenaze ve defin giderleri tazminatı olarak da şimdilik 5.000,00"er TL"nin kaza tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davacılar vekili, destekten yoksun kalma tazminat talebini baba ... yönünden 59.258,52 TL ve anne ... yönünden 61.628,05 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı ... vekili; kazanın oluşumunda davalı şirkete sigortalı araç sürücüsünün kusuru oranında sorumlu olduklarını, dava konusu olaydaki taşımanın niteliğinin hatır taşıması olduğunu, müteveffanın sürücünün alkollü olduğunu bilerek onun yönetimindeki araca binmiş olduğunun belirlenmiş olması koşuluyla tazminattan %50 oranında indirim yapılmasının hakkaniyete uygun olacağını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı ... yönünden 59.258,52 TL ve davacı ... yönünden 61.628,05 TL destekten yoksun kalma tazminatının poliçe limitiyle sınırlı olma ve dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, 1.100,00 TL cenaze gideri ile 2.800,00 TL cenaze nakil giderinin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin taleplerin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin, davanın kısmen kabulüne ilişkin kararı Dairemizin 11.12.2017 tarih 2016/70 Esas ve 2017/11441 Karar sayılı ilamı ile "tazminat hesaplamasının doğru olmadığı" gerekçesiyle bozulmuş, bozma kararının hatalı olduğundan bahisle davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyanın yeniden yapılan incelemesi sonucunda:
1-Dosya içeriğine, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre 6100 Sayılı HMK.nin geçici 3.maddesinin 2.fıkrası delaletiyle 1086 Sayılı HUMK.nin 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme itirazlarının reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası sonucu ölüm nedeniyle destekten yoksun kalma ve cenaze-defin gideri istemine ilişkindir.
a-)Davalı vekili yargılama aşamasındaki savunmalarında, müteveffa yolcu ..."nın kazaya karışan araçta hatır için taşındığını ileri sürerek belirlenecek zarardan indirim yapılması gerektiğini bildirmiştir.
Mahkemece olayda, hatır taşıması konusunda ise herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın hüküm verilmiştir.
Hatır taşımaları bir menfaat karşılığı olmadığı cihetle, bu gibi taşımalarda 6098 sayılı TBK’nin 51.maddesi uyarınca tazminattan uygun bir indirim yapılması, gerek öğretide gerekse Yargıtay İçtihatlarında benimsenmiş ve yerleşmiş bulunmaktadır. Hatır taşımasından ya da kullanmadan söz edebilmek için yaralanan ya da ölen karşılıksız taşınmış olmalıdır. Taşınan veya kullananın yararının söz konusu olduğu durumda hatır taşıması ilişkisi gündeme geleceğinden işletenin sorumluluğu genel hükümlere göre değerlendirilecek ve tazminattan indirim yapılacaktır. Bu bakımdan hatır taşıma ilişkisinin değerlendirilmesinde taşıma ya da kullanmanın kimin çıkar ve yararına olduğunun saptanması önemlidir. Yarar ekonomik olabileceği gibi, ortak toplumsal değerleri de ilgilendirebilir. Ancak taşıma ve kullanmada işletenin veya eylemlerinden sorumlu olduğu kişilerin bir çıkarı veya yararının bulunması halinde hatır taşımasından söz edilemeyecektir. Hakim tazminattan mutlaka indirim yapmak zorunda değilse de, bunun dahi gerekçesini kararında tartışması ve nedenlerini göstermesi gerekir.
Somut olayda, ceza yargılama dosyası incelendiğinde; sigortalı araç sürücüsü ile davacıların murisinin üniversiteden arkadaş oldukları, olay günü, üniversite arkadaşları ile pikniğe gittikleri, orada hep birlikte alkol aldıkları, dönüş yolunda bu kazanın gerçekleştiği ceza dosyasındaki beyanlarla sabit olup müteveffa ..."nın kanında 0,36 promil, sürücünün kanında 1,051 promil alkol tespit edilmiştir.
Bu durumda mahkemece, ceza soruşturma (dosyası) belgeleri de dikkate alınarak %20 oranında hatır indirimi yapılması gerekirken bu hususta değerlendirme yapılmaksızın karar verilmesi doğru görülmemiştir.
b-)Davalı taraf, müteveffanın sürücüsünün alkollü olduğunu bildiği araca binmesi nedeniyle müterafık kusurlu olduğunu savunmuştur.
Mahkemece, araçta yolcu olan müteveffa ..., dava dışı sürücü ... alkollü araç kullandığını bildiği iddiasının ispatlanamadığı, bu nedenle belirlenen tazminattan indirim yapılmadığı belirtilerek müterafik kusur indirimi talebi reddedilmiş ve indirim uygulanmamıştır.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 52. maddesine (818 sayılı BK 44) göre zarar gören, zararı doğuran fiile razı olmuş veya zararın doğmasında ya da artmasında etkili olmuş yahut tazminat yükümlüsünün durumunu ağırlaştırmış ise hâkim, tazminatı indirebilir veya tamamen kaldırabilir.
Somut olayda, sigortalı araç sürücüsü alkollü olup, ceza dosyasındaki beyanlardan müteveffanın bu hususu bildiği anlaşılmaktadır. Alkollü sürücünün aracına bilerek binmek zararın doğmasına veya artmasına sebebiyet vermektedir.
Bu durumda mahkemece, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 52. maddesi (818 sayılı BK 44) gereğince davacının müterafık kusurunun bulunduğu kabulü ile %20 oranında müterafık kusur indirimi yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, usul ve yasaya aykırı olup kararın bu nedenlerle de bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
Bu durumda; davalı vekilinin bu hususlara yönelik karar düzeltme itirazlarının kabulü ile yukarıda yazılı bozma nedeninin de Dairemizin bozma kararına ayrı bir bent olarak eklenmesine ve hükmün açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer karar düzeltme isteklerinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle Dairemizin 11.12.2017
tarihli bozma gerekçesine yukarıda açıklanan gerekçenin de eklenmesine, tashihi karar peşin harcının istek halinde davalıya geri verilmesine, 28/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.