MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen yerel mahkeme kararının davalı vekili ve davacılar vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, davacılar vekilinin istinaf talebinin kabulüne ilişkin kararın Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davalı vekili ve davacılar vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, müteveffa ... ile ... ve ... A.Ş. arasında imzalanan 31.10.2014, 10.07.2014, 16.12.2013, 11.07.2013 ve 29.05.2013 başlangıç tarihli, 71.364,00 TL teminat tutarında beş adet kredi ... poliçesi akdedildiği, müteveffanın 14.02.2015 tarihinde vefat ettiğini, murisin ölümünden sonra mirasçıları tarafından Akbank ... Şubesi aracılığı ile davalı sigorta şirketine yapılan müracaat neticesinde sigortalının sigorta poliçe başlangıç tarihlerinden önce şeker, tansiyon, kolesterol hastalıkları olduğu gerekçesi ile sigorta teminatları karşılığı olan sigorta tazminatlarının ödenmediğini, sigorta şirketinin iddialarının gerçek olmadığının ortaya çıkacağını ileri sürerek, 71.364,00 TL"nin sigorta şirketine müracaat tarihi itibariyle faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
İlk derece mahkemesince, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, 35.682,00 TL tazminatın sigorta şirketine müracaat tarihi olan 27/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile miras payları oranında davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, taraflarca istinaf yoluna başvurulmuş, Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, davacılar vekilinin İlk Derece Mahkemesi kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan kabulüne, 6100 sayılı HMK"nın 353/1-b-2 maddesi gereğince ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 12/04/2018 tarih ve 2015/211 esas, 2018/204 sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile 49.954,80 TL tazminatın davacıların sigorta şirketine müracaat tarihi olan 27/02/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile miras payları oranında davacılara verilmesine, davacının fazlaya ilişkin istemin reddine, karar verilmiş; hüküm, davalı vekili ve davacılar vekilince temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Davacılar lehine 49.954,80 TL tazminata hükmedilmiş olup, temyize konu edilen kabul ve red olan tazminat miktarları kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin ve davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin ve davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harçların istek halinde temyiz eden davacılar ile davalıya geri verilmesine, 22/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.