Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/11148
Karar No: 2019/4338
Karar Tarihi: 09.04.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/11148 Esas 2019/4338 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)


Davacılar, ZMSS poliçesi ile sigortalı olan araçla trafik kazası sonucu iki yaşındaki çocuklarının ölümüne neden olduğunu belirterek 10.000 TL destekten yoksun kalma tazminatı talebinde bulundular. Mahkeme davayı kabul etti ancak davalı vekili temyiz etti. Yargıtay 17. Hukuk Dairesi, destekten yoksun kalma zararının hesabında, destekten yoksun kalanlara müteveffanın sağlığında sağlamış olduğu/olacağı yardımın miktarının belirlenmesi gerektiğini ve çocukların bakımından sorumluluğun anne-babaya ait olduğunu vurguladı. Ancak hükmün bilirkişi raporuna uygun olmadığı için bozulmasına karar verildi. Türk Medeni Kanunu'nun 185. ve 327. maddeleri bu dava da kullanılan kanun maddeleridir.
17. Hukuk Dairesi         2016/11148 E.  ,  2019/4338 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacılar vekili, davalıya ZMSS poliçesi ile sigortalı olan aracın 09/05/2013 tarihinde, müvekkillerinin ortak çocuğu olan iki yaşındaki ...."ya çarparak ölümüne neden olduğunu belirterek şimdilik 10.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle tahsilini talep etmiş; yargılama sırasında talebini, müvekkili ... için 26.460,00 TL"ye ve diğer müvekkili ... için 18.561,66 TL"ye yükseltmiştir.
    Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    1-Dava, trafik kazasından kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir.
    Türk Medeni Kanunu"nun 185. madde hükmü gereğince, anne-baba çocukların bakımından sorumlu olup aynı Yasa"nın 327. maddesinde, “Çocuğun bakımı, eğitimi ve korunması için gerekli giderler ana ve baba tarafından karşılanır” denilmektedir. Her anne ve babanın çocuğunu belli bir yaşa kadar büyütmek, yetiştirmek ödevi olup çocuğun ölümü nedeni ile artık yapılması gerekmeyecek yetiştirme giderlerinin belirlenecek destekten yoksun kalma tazminatından düşülmesi gerekmektedir.

    Somut olayda, davacıların desteği küçük ... kaza sonucunda henüz iki yaşında iken vefat etmiş olup, hükme esas alınan 28/12/2015 tarihli bilirkişi raporunda; küçüğün 12 yaşında ailesine destek olmaya başlayacağı kabul edilerek, anne ve baba lehine hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından düşülecek yetiştirme gideri hesaplanırken de küçük..."nın 12 yaşında ailesine destek olacağı kabulü ile bu yaşa kadar yetiştirme gideri hesaplanmıştır. Vefat eden küçüğün ailesine 18 yaşından önce destek olamayacağı ve 18 yaşına kadar ailesinin bakım ve desteğine ihtiyaç duyacağı hayatın olağan akışı gereği olduğu gibi yerleşik Daire ilkeleri de bu yönde olmakla, desteğin 12 yaşında ailesine destek olacağının kabulü ve 12 yaşa kadar yetiştirme gideri hesabı yapılarak bu doğrultuda karar verilmesi isabetli olmamıştır.
    2-Destekten yoksun kalma zararının hesabında, destekten yoksun kalanlara müteveffanın sağlığında sağlamış olduğu/olacağı yardımın miktarı belirlenmelidir.
    Davacıların desteği olan ..., kaza sonucunda henüz 2 yaşında iken vefat etmiştir. Hükme esas alınan aktüer raporunda, desteğin evlenene kadar olan dönemde anne ve babasına gelirinin toplam %50"si oranında pay ayıracağı, evlendikten sonraki dönemde ise gelirinin toplam %25"ini anne ve babasına ayıracağı kalan %75"ini ise kendisine, eş ve çocuklarına ayıracağı kabulü ile hesaplama yapılmıştır.
    Hayatın olağan akışına göre bekar olarak ölen çocuğun ileride evleneceği ve en az iki çocuk sahibi olacağı kabul edilerek, desteğin evleninceye kadar gelirinin yarısını kendi ihtiyaçları yarısını da anne ve babası için ayıracağı varsayılarak bu dönemde desteğe iki anne ve babaya birer pay vermek suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında evlenmeden önceki dönem içinde anne ve babanın her birine %25 pay verilmesi gerektiği, desteğin ileride evlenmesi ile birlikte desteğe iki eşe iki anne ve babaya birer pay verilerek, yine desteğin tüm gelirinin oranlanarak anne ve babaya %16 şar pay ayrılması, desteğin bir çocuğunun olması durumunda iki pay desteğe, iki pay eşe bir pay çocuğa ve birer pay anne ve babaya ayrılmak suretiyle desteğin tüm gelirine oranlandığında anne ve baba için %14"er pay verilmesi daha sonra ikinci çocuğun doğacağı varsayılarak bu kez desteğe iki, eşe iki, çocukların her birine birer ve anne ve babaya birer pay verilerek desteğin tüm gelirine oranlanarak anne ve babaya 12,5"er pay verilmesinin uygun olacağı, daha sonra anne ve babadan yaşam tablosuna göre

    hangisi destekten çıkacaksa kalan kişiye diğerinin payının ilave edilerek destek tazminatlarının varsayımsal hesabının yapılması gerekeceği, Dairemizin yerleşik uygulaması gereğidir.
    Eldeki davada, hükme esas alınan bilirkişi raporu yukarıda 1 ve 2 nolu bentlerde açıklanan ilkelere aykırı düzenlenmiş olup hüküm kurmaya elverişli değildir.
    O halde mahkemece, (yukarıda 1 ve 2 nolu bentlerde anlatılan bilgiler ışığında) konusunda uzman başka bir bilirkişiden rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 09/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.





    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi