MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacılar vekili; davacı ..."nin eşi, diğer davacıların babası ... davalı ..."in sevk ve idaresindeki araç ile çarpması neticesinde vefat ettiğini, davacıların olay nedeniyle büyük bir acı ve buhran yaşadıklarını, müteveffanın ayda 5.000,00 TL geliri olduğunu, bu itibarla fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, davacıların her biri için ayrı ayrı 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile davacı ... için 40.000,00 TL diğer davacıların her biri için ayrı ayrı 30.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, maddi tazminat talebinin kabulü ile davacı ... için 141.775,36 TL, davacı ... için 6.062,21 TL, davacı ... için 23.516,99 TL, davacı ... için 29.269,05 TL olmak üzere toplam 200.623,61 TL maddi tazminatın davalı ...Ş. yönünden poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere dava tarihi olan 22/05/2014 tarihinden itibaren, diğer davalılar yönünden kaza tarihi olan 24/03/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, davacıların manevi tazminat talebinin kısmen kabul ve kısmen reddi ile müteveffanın eşi davacı ... için 10.000,00 TL,
müteveffanın çocukları için ayrı ayrı 5.000,00 TL olmak üzere toplam 25.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 24/03/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan ... Sigorta A.Ş. haricinde müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma zararı ile manevi zararın tazmini istemine ilişkindir.
Borçlar Kanunu"nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı"nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması ve buna göre manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. (HGK 23/06/2004, 13/291-370)
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, davacılar için takdir olunan manevi tazminatın az olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 17/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.