MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin ünvanının birleşme yoluyla değişerek ... ... Elektrik Ürünleri A.Ş.olduğunu, taraflar arasında 01/03/2009 tarihli depolama ve dağıtım hizmetleri sözleşmesi gereğince ithal edilen ticari emtianın satış ve bayilere devrediliş aşamasına kadar depolama ve saklama işlemlerinin davalı tarafından üstlenildiğini, 2011 yılında ticari ilişkinin sonlandırılması kararı alındığını,davalının emtiada oluşan hasarın depoda gerçekleştiği yolundaki tespitlere itirazı olmadığını, yapılan yazışmaların bu konuyu ortaya koyduğunu, davalı şirket vekilinin 09/01/2013 tarihli elektronik yazışmasında sigorta şirketinin ayıplı ticari emtia bedelini ödemek için %10 kar marjının düşürülmesini talep ettiğini bildirdiğini, bu talebin kabul edilip ayıplı - hasarlı ürünlerin parçalarının fatura edilip sigorta işlemlerinin tamamlanması için davalının deposunda bırakıldığını, ancak emtianın müvekkiline iade edilmediği gibi ödeme de yapılmadığını, davalı şirket vekilince Beşiktaş 28. Noterliğinin 29/01/2013 tarih ve 368 yevmiye numaralı ihtarının müvekkiline gönderilerek ""muhatap firmanın fatura konusu edilen malların bedellerini fatura etmesini gerektirir yasal ve haklı bir nedenin, taraflar arası bir anlaşma ve mutabakatın bulunmadığının"" bildirildiğini ve müvekkilince düzenlenen faturanın iade edildiğini ileri sürerek, davalı tarafın yükümlülüklerine aykırı davranması - ihmal etmesi nedeniyle oluşan 147.465,02 TL tutarındaki kaybın - hasarın 15/01/2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacıya ait tüm malların nakledilerek teslim edildiğini, müvekkili firma deposunda hasarlanan ürünlerin yine müvekkil firmaya fatura edildiğini ancak davacının düzenlediği 15/01/2013 tarihli faturanın ve alacak iddiasının haksız olduğunu, faturada yazılı ürünler için müvekkilinin ardiye ücret alacağı bulunduğunu, davacının 2011 yılında müvekkiline ait depodan ürünlerini alırken hesabını tamamen kapattığını, ürünler teslim alındıktan 1 yıl sonra 05/03/2012 tarihli hesap mutabakatı göndererek 36.724,94 TL alacaklı olduğunu iddia ettiğini, müvekkilinin 25/03/2012 tarihinde alacağının 27.492,84 TL olduğunu bildirdiğini, tarafların bu rakam üzerinde mutabık kaldıklarını ve müvekkilinin 24.000 TL yi çek ile bakiyeyi de hesaba havale şeklinde ödediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davacının hasar bedelini istemesine rağmen alım satım faturasına dayandığı, davalı
tarafından da fatura içeriğinin kabul edilmediği, faturanın yasal süre içinde iade edildiği, taraflar arasında fatura içeriğindeki ürünlerin alım ve satımına dair ticari ilişki bulunduğunun kabul edilmediği dikkate alınarak davacının davasını ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 12.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.